DİSK, Başkan Yardımcısı Cevdet Yılmaz ile görüştü. Konfederasyon heyeti, Yılmaz’a sundukları raporda; Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanununda değişiklik yapılması gerektiğini belirtti. Raporda, “Yasanın sendikal hakların kullanılmasını engelleyen diğer hükümlerinin devam etmesi, istenilen olumlu sonuçların alınmasını engellediği” belirtildi.
Ayrıca raporda; “Türkiye’de toplu iş sözleşmelerinin kapsamının düşük olmasının önemli bir sonucu, ücretlerin asgari ücrete yakınlaşmasıdır. Türkiye’nin asgari ücretle yaşayanlar ülkesi olmaktan çıkması için ücretler toplu sözleşme ile belirlenmelidir.
DİSK, TÜRK-İŞ, HAK-İŞ yöneticileri 1 Ağustos Salı günü Başkan Yardımcısı Cevdet Yılmaz ile bir araya geldi. Konuşma konulu toplantıya konfederasyon genel başkanı Dilek Çerkezoğlu, DİSK Genel Başkan Yardımcısı Remzi Çalışkan, DİSK Genel Başkan Yardımcısı Alaaddin Sarı ve DİSK Yönetim Kurulu Üyesi Seyit Aslan katıldı.
DİSK heyeti, çalışma omurgasındaki temel sorunlara ilişkin konfederasyonun görüşlerini içeren bir raporu Başkan Yardımcısı Yılmaz’a sundu. Sunulan raporda, Aralık 2012’de yürürlüğe giren 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu Sözleşme Kanunu’nun çalışanların örgütlenme özgürlüğünü ve sendikal faaliyetleri engellediği ele alındı.
Edinilen bilgiye göre Yılmaz, konfederasyon yöneticilerine Orta Vadeli Program hakkında bilgi verdi.
Çerkezoğlu ve Serdaroğlu’nun imzaladığı değerlendirme raporunda şunlar kaydedildi:
“Bilindiği üzere 12 Eylül askeri darbesinin ardından 1983 yılında yürürlüğe giren 2821 ve 2822 sayılı kanunlar ülkemizde yasaklarla dolu bir birlik düzeni oluşturmuş ve bu durum uzun yıllardır tartışılmaktadır. Bu tartışmalar sonucunda Aralık 2012’de 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu yürürlüğe girmiştir. Bu Kanun ile üyelik için noter zorunluluğu kaldırılmış, sendikal faaliyetlere ilişkin bazı yeni düzenlemeler yapılmış ve toplu iş sözleşmesi grev ve lokavt sistemi yeniden düzenlendi. 6356 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesinden bu yana yaklaşık 11 yıl geçti.
Hatırlanacağı üzere 6356 sayılı Kanundan önce yürürlükte olan 2821 ve 2822 sayılı kanunlar döneminde mevcut anti-demokratik kararlar ve örgütlenme özgürlüğünün korunamaması önemli sorunlar yaratmıştır. Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) sözleşmelerinin uygulanmasını izleme ve denetleme görevini yürüten ILO Uzmanlar ve Uygulama komitelerinin toplantılarında Türkiye, sık sık gündeme gelmiş ve ağır eleştirilere maruz kalmıştır. Özellikle toplu iş sözleşmesinde çifte baraj olması, üye olmak için noter şartı, toplu iş sözleşmelerinden yararlanma düzeyi ve grev hakkına getirilen sınırlamalar ILO tarafından toplu iş sözleşmesinin kullanılmasını engelleyen düzenlemeler olarak sayıldı. örgütlenme ve toplu pazarlık hakkı hep eleştirilmiştir. Öte yandan, sendikal hakların ILO ve Avrupa Konseyi normlarıyla uyumlu hale getirilmesi AB müzakere sürecinin ön koşullarından biridir.
“Türkiye’de toplu iş sözleşmelerinin kapsamının düşük olmasının önemli bir sonucu, ücretlerin asgari ücrete yakınlaşmasıdır. Türkiye’nin asgari ücretle yaşayanlar ülkesi olmaktan çıkması için ücretlerin toplu sözleşme ile belirlenmesi gerekiyor. Toplu iş sözleşmesinin kapsamının genişletilmesi için atılacak adımlardan biri de Kanun’un 40. maddesinde yer alan uzatma mekanizmasının uygulanması olacaktır.”
“Üstelik enflasyonun yüksek olduğu bu dönemde bazı atölye alacaklarına uygulanan yüzde 9 yasal faiz oranı, bazı işverenler tarafından ucuz kredi olarak görülmekte, işçileri uzun süren davalarla alacaklarını almak zorunda bırakmakta ve işçileri mağdur etmektedir.”
“Bu nedenle personel alacaklarına uygulanacak faiz oranı karmaşasına son vermek için tüm işçi alacaklarına uygulanacak faiz oranı mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı olarak belirlenmelidir.
Bu nedenlerle bahsettiğimiz konuların ele alınması, değerlendirilmesi ve analiz yollarının ortaya konulması gerekmektedir. Uygun adımların atılabilmesi için başta Ekonomik Sosyal Kurul ve Üçlü Danışma Kurulu olmak üzere sosyal diyalog sistemlerinin işletilmesini gerekli gördüğümüzü belirtiyoruz.”
